Łuszczyca

Łuszczyca to niezakaźna choroba skóry o długotrwałym przebiegu ze skłonnościami do nawrotów. Choroba ta często występuje rodzinnie, mimo iż sposób jej dziedziczenia i przyczyna powstania nie jest dokładnie poznana. Chory na łuszczycę boryka się z parakeratozą (przyspieszenie przejścia keratynocytów z warstwy podstawnej naskórka na powierzchnię skóry, skracając cykl odnowy naskórka z 28 do 4 dni) oraz ze znacznym przyspieszeniem namnażania się keratynocytów.

Łuszczyca może mieć różne umiejscowienie i postacie kliniczne. Typowym wykwitem są czerwone grudki płasko-wyniosłe, mające różną wielkość i charakteryzujące się otaczającą je srebrzystą łuską. W początkowym stadium choroby, wielkość grudek nie przekracza 1-2 cm. W stadium zaawansowanym choroby, grudki są większe,
pokrywają je mocno przylegające łuski.
Zmiany łuszczycowe najczęściej zlokalizowane są w miejscach szczególnie narażonych na urazy: kolana, łokcie ale pojawiać mogą się również na owłosionej skórze głowy lub na paznokciach.

Pierwszym etapem leczenia łuszczycy jest leczenie zewnętrzne (usunięcie za pomocą kwasu salicylowego nagromadzonych na skórze łusek w celu umożliwienia działania preparatów przeciwłuszczycowych- maści: cygnolina, dziegcie, pochodne witaminy D, niekiedy maści strerydowe, leki immunosupresyjne). Kiedy leczenie zewnętrze nie przynosi oczekiwanych efektów, wprowadza się leki doustne. Zaostrzeniu objawów łuszczycy sprzyjać może stres, negatywne emocje lub niewłaściwa dieta.

Strona wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie blokujesz w przeglądarce tych plików, to zgadzasz się na ich używanie oraz zapisywanie w pamięci urządzenia. Więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close